Winterklem

De ophanging van het Thys stoeltje in de Limit heeft zelfs de mogelijkheid tot gebruik van het originele instapgat-deksel weer mogelijk gemaakt, hulde aan mijzelf!

Keerzijde der schouderklop is dat de buisjes ad bovenkant hun werk niet goed doen. De in elkaar geschoven 10& 12mm buigen welliswaar niet door maar geven zijdelings geen enkele steun. Zodat ik als in een bobslee met mijn ellebogen steun moest zoeken op de –gelukkig aanwezige- Limit armsteunen…Een bedenkelijke sport.

Even bedacht ik me weer zoals het gaaszitting-stoeltje voor de ophanging steun te gaan zoeken id zijkanten van de fiets. Maar dat maakt een achterwaartse beweging met de bovenarm weer lastig waar het nu o.a. om begonnen was met het stoeltje.

Door de aanwezige buisjes echter middels latjes en lijmklemmen in verband te houden is de zijdelingse ‘parallellogram- werking’ er als bij toverslag uit.

Graag zou ik middels een alu/carbon constructie een oerstevige H-constructie fröbelen. Maar ik verfoei voor zo iets kleins uithuizig met de elektrische deken in de weer te gaan. En ik wil de fiets morgen al weer gebruiken om naar ’t werk te rijden.

Voor nu los ik het dus even op door de lijmklemmen, waarvan ik weet dat die niet erg van een trillend werkstuk houden, te vervangen door draadeind M8 met borgmoeren.

Het boren van de gaten verspreidde trouwens een heerlijke houtgeur die al aan de Kerst doet denken!

Prettige- daarvan vast hé?!